“မရွိေစခ်င္ေသာ”

တစ္ခါတုန္းက ေတာင္ေပၚၿမိဳ႕႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ မွာ
ေကာင္ေလး နဲ႕႔ ေကာင္မေလးတို႔
ေမြးဖြားၾကီးျပင္း ခဲ့တယ္...

သူတို႔မွာ...
အတူတက္ခဲ့တဲ့ ဘုရားေက်ာင္းက ေခါင္းေလာင္းသံေတြ ရွိတယ္...
အျပန္အလွန္ ေရးဖြဲ႔ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာလွလွေလးေတြ ရွိတယ္..
အတူကုန္ဆံုးခဲ့တဲ့ ခ်င္းေတာင္တန္းရဲ႕ ေနညိဳခ်ိန္ေတြရွိတယ္..
ယွဥ္တြဲကခုန္ခဲ့တဲ့ ခြါဒိုညေတြရွိတယ္..
မိုးလင္းသြားတဲ့ မီးပံုပဲြေတြရွိတယ္...
ခ်ိရွတဲ့ေခါင္ရည္နဲ႕႔ ေကာက္ညွင္းက်ည္ေတာက္ေတြ ရွိတယ္...
တေမွ်ာ္တေခၚ ေတာင္ေလွခါးစုိက္ခင္းေတြရွိတယ္.

.
ေခၽြးသိပ္တဲ့ ေတာင္ယာအျပန္ အၿပံဳးလွလွေလးေတြရွိတယ္...
ဖလွယ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အားေပးစကားေတြရွိတယ္...
ေရတြက္ခဲ့တဲ့ ၾကယ္ေလးေတြရွိတယ္...
ဇလပ္ျဖဴ၊နီေတြရွိတယ္...
ႏွင္းမႈန္ေတြၾကားက “ခ်င္းအမ်ိဳးသားေန႔” မ်ားစြာရွိတယ္...
တကယ္ရွိခဲ့ပါလွ်က္ မရွိေစခ်င္ခဲ့တာက
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ခြဲခြာခ်ိန္....

ဇိုလ်ာႏူး

(လ်ာက်ိန္ဇဲလ္ႏ်န္၊Final - ေဆးတကၠသိုလ္၊မႏၲေလး)ထံမွတင္ထားၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္
(ခ်င္းတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ/သားမ်ားသမဂၢ(Universities-Myanmar)ဆီကေန..ရယူပါတယ္)