လူကိုေၿခြေသာ

လူကိုေျခြေသာ
အလင္းစက္ရိႈက္ရယ္သံနဲ႔
ဘယ္ဘက္ရင္အံုထဲေရာက္ေနခဲ့
မနက္ခင္းေတြလဲ..ဒီရီသံေလးေတြနဲ႔
ၾကိတ္ေၾကြ..က်ကြဲခဲ့..
ေနာက္က်ေတာ့လဲအိမ္မက္ေတြထဲ
ကိုလိုနီနယ္ခ်ဲ႔..တကယ္ပါ..
မင္း..မေကာင္းဘူး
သစ္ကိုင္းမွာခိုနားတဲ့ငွက္
သစ္စိမ္းခ်ိဳးတယ္..မဆိုလိုခ်င္ေပမယ့္
ပ်ံသြားခဲ့ရင္လႈတ္ယမ္းခတ္လို႔က်န္ရစ္ရမယ့္အၿဖစ္ကို
သိေနႏွင့္လို႔..မတိုးရဲခဲ့တဲ့ဒီေၿခလွမ္းေတြ
ေတြေ၀ေနခဲ့တာေတာ့မဟုတ္ခဲ့ရတာ..ယံုပါ
ဒီေဆာင္းကုန္လို႔..ေႏြဦးေပါက္ရင္
ဒီေဆာင္းညအိမ္မက္ရွည္ကေနနိဳးလာရမွာလား
သိေနႏွင့္ပါတယ္..ေလ
တကယ္ေတာ့..ေကာင္းၿမတ္ဆိုသလို
စကားေလးတခြန္းၾကားယံုနဲ႔
ရူးေနရသူမို႔...
မင္းထိိုင္တတ္တဲ့..ခ်က္တင္ကိုေတာင္
ငါမထိုင္ရဲခဲ့တာ...
မင္းသိေနခဲ့ရင္....သိေနခဲ့ရင္ေလ...။
----------------------------------------------------------------------
(Aim to Nobody:This is Just a Poem)